Vines

Drie jaar geleden zat ik in het leukste voetbal team ooit. Ik denk dat ik daar vriendinnen voor het leven heb ontmoet. Ik zal nooit meer in zo'n leuk team zitten, we waren niet zo goed, maar doordat we het zo goed met elkaar konden vinden speelden we altijd veel hoger dan ons kunnen. In zo'n voetbal team zitten altijd typetjes. Het meisje dat een jongen wil zijn. Het meisje dat altijd wordt aangesproken als jongen maar het niet wil zijn, Het kleine Turkse meisje dat om een of andere rede altijd ruzie zoekt met de tegenstander, Het meisje dat altijd stil is tenzij ze alcohol op heeft, de aanvoerder van het team, de sociale leider in het team, het nieuwe meisje, het meisje dat niet kan voetballen maar alsnog haar best doet en een aansteller.

Op dat vage feest dus kwam ik met Nene en het meisje dat geen interesse in voetbal heeft maar sfeer en alcohol brengt. Daar kwamen we het meisje dat een meisje is maar altijd wordt aangesproken als jongen tegen. Het sfeer-meisje en het hispter-meisje hadden elkaar lang niet gezien, helemaal knuffelen en bij praten. Ik vond dat zo bijzonder op een of andere manier dat dit als een soort langdurige vine in me hoofd is opgeslagen.

Deze vine is opgeslagen samen met de andere vines: de rij van feilicitanten op de bruiloft van mijn oom en tante, waar ik als bruidsmeisje was en de blue mountains in Australië.

loek

'Doen alsof je wifi hebt'

Nederlandse spoorwegen(September, 2016): 'U bent nu verbonden met internet'.

Laatst een avond meegemaakt die onder het kopje 'vaag' benoemd mag worden. Lang was ik niet uitgeweest met Nene dus we moesten wel. Vaak heb ik het gevoel dat ik mezelf moet dwingen een leuke tijd te hebben, want ik heb er nog maar zo weinig van, maar over deze avond had ik een goed gevoel. Nene en ik hebben af en toe die badgirl fase nodig, om weer te herinneren waarom we niet bad zijn. En die herinnering kregen we goed. De volgende begrippen zullen mijn avond beschrijven: Politie, fluor, wiet, ijsjes, Meneer Visser, uitgezet en honk 2. Onze boy's waren er ook en dat maakte het er eigenlijk niet veel beter op.

Met mijn liefdesleven gaat het trouwens, je zou het kunnen noemen, best goed. Ik zit in een relatie die niet gelabeld is, dus mij die mentale, maar niet fysieke, vrijheid gunt. Ik heb over hem vrij weinig te klagen. Ik twijfel altijd over de mate van snelheid in onze relatie maar zodra ik hem weer zie is die twijfel weg.

Ik moet misschien wel een tandje terug doen, gewoon zodat we geen interesse in elkaar verliezen. We moeten de tijd die we met elkaar hebben als bijzonder zien en niet als uurtje tussen de drukte van het leven door.

Loek

'Gekke dingen doen om interne stress te verstoppen'

Ma1 voetbalteam Hak(2016): 'Mensen verwachten dat van jou, jij doet altijd die gekke dingen. '

lichte interne stress door de inschrijvingen, het niet zien van mijn vrienden, het liegen over het zien van ma bitches, de intense sporten die ik wil blijven doen maar niet kan combineren. Zo kan ik wel een heel boek vullen.

Ik heb het gevoel dat ik 100 jaar terug ga in de tijd en weer dat 15 jarige onzekere kutje ben. Ik moet tegen me 'ouders' liegen over waar ik heen ga en met wie, om toch de dingen te kunnen doen die ik toch wel zou gaan doen. Ik snap de inhoud en de context van me school niet en daarnaast ga ik amper. Ik heb struggels met het nakomen van afspraken, vooral met afspraken die ik met vrienden maak en dit geeft een kleine zelfhaat met zich mee. Ik heb weer extreem het gevoel dat leeftijdsgenoten alles beter regelen. Ik zie iedereen om me heen met tatoeages, relaties, seks en een eigen huisje. Net nu ik het gevoel had dat ik mijn achterstand had bijgewerkt, wordt ik terug gezogen in dat oude gevoel.

Het enige verschil tussen toen en nu is het feit dat ik nu werkelijk volwassen ben en niet alleen denk dat ik dat ben en me cupmaat.

De quote slaat trouwens op mijn paaldans cursus van gisteren.

'Je weet dat je fucked bent als je te veel praat'.

Thuis (2016) Ik: 'Ik ben fucked'.

Ik heb mezelf vorige week versproken op stage. Ik liet mijn stagebegeleider weten dat ik twee weken eerder zomervakantie had. Raad wie er nu (met haar grote mond), twee weken extra stageloopt. Deze meid!

Ik ben ook sowieso fucked op werkgebied. Ik ben verliefd, denk ik. Ik ontken het, maar mijn hoofd zegt andere shit. Ik krijg hartkloppingen op werk, te gek. Ik weet zeker dat het komt, omdat hij onbereikbaar is. Ik heb dit patroon allang bij mezelf ontdekt. Ik heb verder helemaal geen issues hoor.

Ik zou eigenlijk bezig moeten zijn met de herkansing van een beroepsproduct voor mijn stage. Ik zou inderdaad.. maar daar is alles ook wel mee gezegd. Ik ben net begonnen met een nieuwe serie dus waarschijnlijk begin ik aan het beroepsproduct na ongeveer 4 seizoenen of ik begin daarna aan 'The walking dead'.

Vanavond lekker met me GBB elkaar 100x vragen wat we die avond gaan doen. Morgen kickboksen met een vriend en mijn geleerde skills, later die middag, laten zien op de Hunkemöller eind sale.

Nu verder met me nieuwe serie, die seizoenen kijken zichzelf niet.

Loek

'De zooi in je kamer weerspiegelt de zooi in je hoofd'

- Thuis(2009) Mijn moeder:' Je leeft in een zwijnen stal'.

Ik heb nu twee dagen onofficieel vakantie. Ik kan eventueel aan een verslag werken dat ik nog niet gemaakt heb, kan. Dit weekend is weer een onoverzichtelijke bende. Ik heb meerdere afspraken staan vanavond van drie verschillende verjaardagen en ben er nog steeds niet achter of ik nou moet werken, dus dat is goed gepland en handig. Morgen zou ik met meiden van mijn opleiding naar een festival gaan, geen idee welke ook alweer. Daarnaast moet ik morgen ochtend zondagsschool geven en heb ik in de avond alsnog werk. Ik werk mezelf helemaal niet in de nesten hoor.. neuhh....

Bovenop dit alles had ik de kans model te staan voor een meisje uit de kerk die een visagisten opleiding doet. Daarna zou ik een fotoshoot krijgen en alles. Super leuk natuurlijk. maar ik heb geen vrij gekregen voor morgen dus ik weet ook niet of dat überhaupt wel mogelijk is.

Ik ga er maar vanuit dat alles loopt zoals het zou moeten gaan. Tussen al deze onderhuidse toch wel stress, zit ook een kern van pure verveling. Mijn Sims beginnen in een sleur te raken, elke film begint saai te worden maar de motivatie om daadwerkelijk door de snert regen naar de sportschool te gaan is er nog niet.

Ik ga voor de zestigste keer maar eens mijn kamer opruimen en bedenken wat ik vanavond aan ga doen.

-Loeka

'We beginnen de blog met een gedicht.'

- Bert Jurling (2015) Hogeschool van Utrecht.

Ik zou haar willen haten,
maar ze is eigenlijk best leuk, best aardig en best lief.
Ik zou haar willen haten,
maar ze is eigenlijk ook best mooi.
Ik weet alleen heel zeker,
dat jij veel beter bij mij past.
Want ik ben al het bovenstaande,
zonder 'beste' eraan vast.

Het gedicht kan een samenvatting van mijn liefdes leven zijn. Ik had het niet beter kunnen verwoorden, al zeg ik het zelf. Soms ben ik bang dat mijn zelfvertrouwen niet met mijn uiterlijk of algemene waarde past. Doordat ik lijd aan deze aandoening, is het voor mij lastig iemand te vinden die mijn ego op gemiddeld niveau houdt. Daarnaast helpt een fobie voor een passieloze relatie ook niet echt mee.

Ik zal waarschijnlijk nog wel een tijdje single zijn. Voor nu is dat ook helemaal geen probleem, het lukt me aardig mezelf te dwingen het chill te vinden.


Loeka.

The start of something new

- High school musical(2007) Troy Bolton: 'This is the start of something new'.

Eigenlijk niet. Dit is eigenlijk helemaal niet het begin van iets nieuws. Mijn leven is al zo'n beetje 20 jaar bezig, dus eigenlijk loopt deze blog achter. Ik geef ook zeker geen korte samenvatting van wat je tot nu toe gemist hebt.

De enige rede dat ik nu een blog begin is om eigen stommiteiten vast te leggen om hier later van te leren of eventueel zelfspot over te hebben. Ik zal deze blog waarschijnlijk net als mijn andere logboeken, dagboeken of sites niet lang bijhouden. Totdat dat gebeurd, ga ik proberen mijn 3 trouwe fans te vermaken. Grote kans dat die drie toevallig steeds een andere site zoeken en vaak toevallig hierop op deze blog belanden. Gelukkig wordt ik door google+ steeds aan mijn non-famous-heid herinnerd, stijgt tenminste niet al de fame naar me hoofd.

Ik zal mezelf niet voorstellen want leren kennen ga je, door de volgende berichten.

- Loeka